Dieulefit

26 juni 2016 - Dieulefit, Frankrijk

Zondag 26 juni

De motorclub hield zich goed aan de regels want na half elf was het rustig op de camping.
Wij zaten toen al binnen want we waren aan een wijntje toe toen Bep naar binnen wilde om een spelletje te spelen. We stonden gelijk met skip bo dus daar kon ze nog winst uit halen en wilde dat spelen. Maar het werd een teleurstelling voor Bep, ze verloor drie keer.
Vanmorgen toen we opstonden was de hemel al weer blauw maar de wind kwam van het N/O, vanaf de Alpen, en deed frisser aan. 
Eerst weer naar de bakker en ook wat voor bij de koffie meegenomen.
Dan eerst ontbijten en wat werkzaamheden voordat we aan de koffie toe waren.
Bep stelde voor om een stuk te gaan wandelen, naar Dieu Grace. Een wandeling hier achter de camping over de bergen heen.
Dus het wandeltenue aan en om over half twaalf vertrokken.
Stuk over de GR 9 naar boven. Het viel ons op dat er zoveel begroeiing was, we hadden het dan ook al een tijd niet gelopen. Ook de afstand naar boven was in onze beleving veel korter.
Eenmaal boven bij de col de Dieu Grace aangekomen, daar het meegenomen eten opgegeten.
Je zit dan op 585m hoogte en als we dan verder gaan is het best nog een stuk klimmen.
De berggeit met hoogtevrees viel dat dan ook wel tegen!
We hadden geen last van de zon want het meeste leg je in het bos af, dus lekker koel.
Na het hoogste punt ga je dus weer naar beneden en kom je bij de col de la Ruche die ook 585m hoog is, dus dezelfde hoogte!
Maar dan gaat het naar beneden over een pad van keien, loopt niet lekker maar je gaat naar beneden!
Dan als we beneden zijn nog een stukje door het stadje en zijn over drieën weer bij de camper.
We gaan meteen zwemmen en daarna wéér douchen! Ik was bruin maar was het er allemaal af!!
Als we aan de thee gaan belt Diane om weer even bij te praten. In die tussentijd ga ik betalen en praat nog wat met  Antoine, de eigenaar (met zijn vrouw!). Alles is nu redelijk op orde, de drie sanitaire blokken zijn gemoderniseerd en heeft nu 40 verhuurobjecten en 40 campingplaatsen en wil dat zo houden. Hun studerende zoon heeft nu sinds een maand werk dus hebben ze die kosten ook niet meer.
Als ik terug ben heeft Bep Diane nog aan de lijn, dus schenk ik maar een wijntje in.
We moeten nu wel de zon opzoeken want in de schaduw wordt het frisser, we zijn het niet meer gewend.
Bep gaat aan het eten beginnen en ondertussen krijgen we de familieleden uit Marken op face time.
Het is dik over half acht als we gaan eten.
We eten binnen want buiten wordt het fris. Bep wast af en ik ga de luifel indraaien en de tafel en stoelen opruimen.
We zijn bijna gelijk klaar en gaan zo nog even de route bekijken die we rijden gaan.

Foto’s

1 Reactie

  1. Diane Honingh:
    26 juni 2016
    Wat een gelul al die mensen die willen bellen en facetimen.... Hihihi