Eguisheim

Woensdag 29 juni

Gisteravond de thee nog buiten gedronken en Bep rook haar kans om met Skip Bo de leiding te nemen maar kreeg de deksel op haar neus, ik won alle twee spelletjes. Dus sta ik er twee voor!
Daarna nog wat TV gekeken en daar wordt je ook niet vrolijk van! Wat kunnen mensen elkaar toch wat aandoen!
Volgens Bep had het vannacht wat geregend maar ik had er niets van gemerkt.
Vanmorgen, Hollandse lucht, blauw met witte wolken.
Na het wassen een bakker gezocht in Eguisheim. Ik gevraagd naar de bakker en een man liep achter mij aan, een Nederlander, en dacht dat ik wist waar een bakker was! De bewuste bakker was met "ürlaub", met vakantie dus. Maar er was wel een andere bakker waar ik een brood kocht. Ook hier heet het weer anders dus ook een ander soort brood!
Na ontbijt wat opgeruimd en de voorkant van de camper van allerlei insecten ontdaan.
Na de koffie ging ik naar het toiletgebouw en kwam de mensen uit Schagen tegen.
Waren in twee dagen over de tolweg ook nier naar toe gekomen. Komen hier al 30 jaar in deze streek! Wij het stadje in en werkelijk een erg mooi stadje. Veel vakwerkhuizen en je waant je in Duitsland. Dit is dus één van de vele mooie stadjes aan de wijnroute van de Elzas.
Mooi plein met ooievaars op de toren van de kerk en ook een kapel, gewijd aan Paus Leo IX.
Die Paus was hier geboren in 1002 als Bruno, graaf van Egisheim en Dagsburg en was Paus van 1049-1054.
Hij woonde in een achthoekige burcht die zijn vader had laten bouwen.
Mooie ronde stad met dito smalle straatjes. Veel restaurantjes en souvenierswinkels en ook prachtige bloemen die de huizen versieren.
Nadat we het stadje rond hebben gelopen weer terug naar de camping om te eten.
Na de afwas ben ik een rondje gaan lopen en als je wat hoger bent heb je een mooi uitzicht over de omgeving. Allemaal druivenvelden, zo ver je zien kunt.
Ik ontdek ook een parkje waar ooievaars zitten. Als ik terug ben gaan we samen door dat parkje naar het stadje. Er zit een stel ooievaars in een grote kooi en daaromheen, buiten de kooi, zitten nog drie ooievaarsnesten. In 1974 waren ze bijna uitgestorven maar nu zijn er weer heel veel.
We lopen nogmaals naar het stadje, overwegen om met het treintje mee te gaan die langs de druivenvelden rijdt, maar doen dit niet omdat het anders te laat wordt.
We nemen nog een ijsje en komen tot de ontdekking dat er niets boven een Italiaans ijsje gaat!
We lopen terug weer door het ooievaarsparkje en gaan terug naar de camping.
Bep gaat douchen en ik even in de administratie en zet thee.
Als Bep terug is zoeken we de schaduw op want de zon heeft weer de overmacht, de wolken zijn verdwenen.
Als we aan het eerste witte wijntje zitten komen de mensen uit Schagen langs (80 en 79).
Ze zouden bij een hotel hier verderop gaan bespreken voor in het najaar maar zagen ons zitten.
Druk aan de praat en dan hoor je dat hij Burgemeester is geweest in oa Wieringen en daar mijn neef als wethouder heeft meegemaakt. Ook familie in Broek in Waterland, ja als je dan een tijdje doorgaat ben je bijna familie van elkaar, maar heel erg leuk om zoveel gemeenschappelijke kennissen te hebben!
Ze wilden niet even zitten want waren ook onderweg naar een boer waar ze al 30 jaar komen om wat wijn mee te nemen.
Wij gaan nog even profiteren van het mooie weer en de lekkere wijn.
Bep gaat dik over zevenen het eten klaar maken terwijl ik de tafel buiten dek.
Het is weer een prachtige avond, geen wind en de zon er bij.
Bep wast af en ik ruim al vast wat spullen op. 
Dit is dus één van de vele mooie steden aan de wijnroute van de Elzas, we komen hier zeker nog een keer terug, met de fietsen!